28, జనవరి 2012, శనివారం

నీలమోహనాష్టకం (వచన పద్యాలు) - 5


5
నీయెడ ఋజువుగ నా మనసు నల్లుదమన
అష్టవంకరులుగ కుబ్జగ అయిపోతున్నది

నా హృదయమును స్వచ్ఛపరచి అర్పించుదమన
కమ్ముకొన్న తమము సుంతయైన తొలగకున్నది

నీలివెలుగులందు మునిగితేలుదమన
అడుగడుగున చీకటి నదు లడ్డుకొంటున్నవి

మాయ కాదు మిథ్య కాదు అడ్డులేని దారి లేదు
ఈ ‘రంగ’ని గుంజుకొనవె నీ పాదాల కడకు.

కామెంట్‌లు లేవు: